Difference between revisions of "JoMo"

Revision as of 04:09, 27 May 2006

Franca kantisto kiu kantas en pluraj lingvoj, interalie en esperanto. Lia unua KD (JoMo kaj La Liberecanoj), enhavas muzikojn kun liberecanaj inspiroj.

JoMo kaj La Liberecanoj

AL LA BARIKADOJ

Negras tormentas agitan los aires
Nubens enormes nos impieden ver
Aún que nos espera el dolor y la muerte,
Contra el enemigo nos llama el dever.

El bien más preciado es la libertad
Hay que defenderla con fé y valor
Alza la bandera revolucionaria
Que lleva el pueblo a su emancipación
A las barricadas, a las barricadas
Por el triumfo de la confederación.

Nigraj ŝtormegoj skuegas aerojn
Kaj grandegaj nuboj nin malhelpas vidi plu
Eĉ se nin atendas doloro kaj morto
Kontraŭ malamiko nin antaeŭnpuŝas dev'

Nenio pli prezas ol la liberec' devas ni ĝin savi kun fid' kaj kuraĝ' Altigu la flagon revolucieman Sub kiu popolo marŝos al elservutiĝ' Al la barikadoj, al la barikadoj, Por la triumfo de la konfederaci'

Le ciel se couvre d'énormes nuages De sombras tempêtes nous empêchent de bien voir, Même si la mort nous attend dans l'arène C'est vers l'ennemi que nous appelle le devoir

Rien n'est plu fragile que la liberté Ll faut la défendre avec courage et fierté, C'est sous la bannière révolutionare Que le peuple avance vers son émancipation, Taus aŭ barricades, tours aŭ barricades, Pour le triomplhe de la confédération.

MAĤNOVŜĈINO

Maĥnovŝĉino, Maĥnovŝĉino, nigras flagoj pro la malesper' Ili ruĝas pro kolero Ili nigras pro mizer'

El la montoj kaj el la valoj Sub la neĝo kaj en la vent' Grupe niaj partizanoj Jam alkuris ja po cent'

Maĥnovŝĉino, Maĥnovŝĉino, En vi luktis la partizan' Kiu volis en Ukraino Liberan landon sen tiran'

Januare leninaj kontraktoj Vendis la landon la la German' Sed julie Maĥnovŝĉino Lin forpelis pe la man'

LA EKSKAPINTO

Mi fuĝadas el Toluzo Mi fuĝadas el Bordoz' Mi fuĝadas en konfuzo Mi fuĝadas sen ripoz'

Mi fuĝadas la policon Mi fuĝadas ja sen ĉeŝ' Mi fuĝadas la justicon kaj nun vivas sen adres'

Fuĝis mi dum nokt' sen nubo El severa Alkatraz' Ĉar mi sciis ke sen dubo Ne revenos la okaz'

Kvankam mi estas ulo paca En afiŝoj sur la mur' Mia vizaĝo minaca Fortimigas sen mezur'

Mia vivo 'stas koŝmaro Ĉar mi devas kaŝi min En la keloj, en arbaroj Tutan tempon kaj sen fin'

Kaj la timo min torturas Kiel finos mia viv' Malliberejon ĝi aŭguras Sen nenia alternativ'

Jes, mi timas la rigardon De la homoj sur la strat MI trairas la bulvardojn Kiel muso antaŭ kat'

Sed se iam mi revenos Al la kaĝo sen ekskap' Kiujn tute mi malbenas Freneziĝos mia kap'

KAJUNA KNABO

Kajuna knabo estas mi, sed ege for de mia dom' La tutan nokton marŝos mi Por fuĝi urbon tiun ĉi Kajuna knabo estas mi, sed ege for de mia dom'

Kaj la gepatrojn lasis mi solegajn, ve, ĉe la baju' La violonon ludas li Senĉese kulojn ĉasas ŝi Kaj la gepatrojn lasis mi solegajn, ve, ĉe la baju'

Revenas mi al la Fajet' Revidi lasitinoj kun ioma bedaŭret' Kaj provos mi denove ĉarmi ŝin Se kaze ŝi liberos kaj ankoraŭ volas min.

LA BLONDULINO

La virinoj brunharaj belegas Kiel tion nun forgesi? Virojn tiel kiel infanetoj Plorigadas kruele sen ĉesi

Sed al mi, sed al mi, sed al mi Blondulineto la vivon lumigas En miaj pensoj kaj sentoj navigas

Laj lolaj lolaj Tia blondulino Laj lolaj lolaj Mian koron ligas Laj lolaj lolaj Tia blondulino Laj lolaj lolaj Min freneziĝas

La virinoj ruĝharaj superbas Al mi diru, bonvolu, finfine Se vi konas aferon pli belan Ol harflamo moviĝanta ine

ALUMETUJO

Ĉiujn miajn posedaĵojn enhavus alumetuj' Ĉiujn miajn posedaĵojn enhavus alumetuj' Se neniun min ekhelpas, mi certe mortos tuj.

Mi 'stas malfeliĉul', ĉar estas for de mia dom' Mi 'stas malfeliĉul', ĉar estas for de mia dom' Sen hejmo kaj sen amo, sen mono kaj sen nom'

Se vi ne amas plu, almenaŭ kompatu nun, Se vi ne amas plu, almenaŭ kompatu nun Min ne plu suferigu, sufiĉas ja la pun.

ĈEBOKSARO

Estas urbo malproksima Pura, bela, nekutima Apud Volgo kuŝas ĝi. La ĉuvaŝa diamanto, sensojn de la vizitanto Post alven' kortuŝas ĝi.

Ĝi nomiĝas Ĉeboksaro Tie estis mi Mi kaj eĉ mia gitaro Nostalgias pri Urbo sur Volga

De knabinoj la vizaĝoj Ŝajnas kiel pentr-pejzaĵoj Ĉarmas tre aparte, jes La heleco okcidenta kaj mistero orienta Renkontiĝas arte, jes

Rom' eternas, Pariz' lumas, Istambulo magiumas, Sorĉas la Balkanoj, jes. Ĉeboksaro, trans la limoj Plenriĉegas de animoj De ĉeboksaranoj, jes.

KUN CI

Liberecanoj, en la kor' JUston amas ci kun fervor' For la estraro de iu reĝ' For de ni la ĝangala leĝ Vivu socia egalec' Vivu pac' kaj solidarec

Venu do kun ni Marŝi sur la strat' En la dika flu' De la homoj sen tim' Kiuj krios esperojn sen lim'

Kun ci fortos ni kun ci ja ne timas ni Kun ci do konfidos ni

Tute sola senpovas ci Ci traktatos kun ironi' Ili riĉas per kora streĉ Monon havas kaj povon eĉ

Liberecanoj, en la kor' JUston amas ci kun fervor' Revas ci pri Granda vesper' Jam egiĝas al ci esper'